1. Kesimpulan akhir saya tentang PAU 2014 ialah kali ini ianya menyaksikan satu kelainan yang tidak pernah terjadi sebelum ini. Ianya ialah tiada lagi kecaman, kutukan dan cemuhan serta cabar mencabar secara keterlaluan terhadap parti PAS dan pemimpin-pemimpin utamanya sepertimana sebelum ini setiap tahun termasuk terhadap individu-individu tertentu. Sejak perhimpunan ini bermula pada 25 Nov yang lalu sehinggalah hari terakhir pada 29 Nov semalam, para perwakilan dan pemimpin-pemimpin parti hanya menumpukan kepada persoalan-persoalan yang ada kaitan rapat dengan isu mempertahankan agama, bangsa dan institusi raja selain daripada isu-isu lain yang ada kepentingan untuk orang-orang melayu.
Kalau dahulu suasana panas dan marah terhadap parti-parti lawan
terutamanya PAS menjadi perkara biasa dan rutin dalam perhimpunan setiap tahun
tetapi pada kali ini suasana ini sudah reda. Saya tidak tahulah samada ianya
menjadi reda kerana arahan oleh pucuk kepimpinan parti atau dengan kehendak
para perwakilan sendiri. Kalau dengan kehendak perwakilan sendiri, saya juga
tidak tahu mengapa sikap dan pendekatan ini diambil sedemikian pada tahun ini.
Apa pun sebabnya, bagi saya perkembangan terbaru ini sangat baik bagi
parti UMNO sendiri. Sikap baru parti UMNO ini boleh dijadikan sebagai petanda
atau ‘benchmark’ yang kukuh, jelas dan positif bahawa usaha kearah menyatukan
semula kedua-dua parti terbesar orang-orang melayu ini boleh dipertingkatkan.
Kedua-dua parti ini telah lama bermusuhan sehingga memecahbelahkan perpaduan
orang-orang melayu . Sekarang sudah sampai masanya orang-orang melayu disatukan
semula melalui dua parti utama orang-orang melayu ini. Orang yang berbalah dan
bermusuhan pun berbaik semula juga akhirnya walaupun tidak bertegur sapa sudah
sekian lama. Ada kes di tempat saya contohnya, pernah berlaku satu kemalangan
seorang murid sekolah rendah berumur 8 tahun dilanggar kereta. Tempat berlaku
ialah di hadapan sebuah rumah yang terletak di tepi jalan besar berdekatan
sekolah di mana murid itu belajar. Apabila tuan rumah itu melihat kejadian itu,
beliau terus meluru keluar kearah murid yang dilanggar itu lalu mengusung dan
mengejarkannya ke pusat kesihatan dengan keretanya. Apabila murid ini
diserahkan kepada pihak pusat kesihatan untuk rawatan, beliau pun pulang ke
rumah dengan pakaian dan tempat duduk keretanya dipenuhi darah.
Selang tidak berapa lama selepas itu, beliau telah disapa dari belakang
oleh seseorang semasa beliau sedang minum di sebuah kedai makan berdekatan
rumahnya. Orang itu ialah bapa kepada murid sekolah yang telah dibantunya itu.
Beliau terkejut besar kerana sibapa ini adalah orang yang telah berpuluh tahun
tidak bercakap dengannya disebabkan satu perselisihan faham. Sampai hari ini
mereka berdua menjadi kawan baik seperti sediakala semula. (Cerita benar bukan
rekaan).
Maka oleh itu, UMNO dan PAS pun saya menganggap begitulah juga. Akan
ada harinya nanti apabila mana-mana diantara dua parti ini ingin berbaik semula
apabila disedari pihak yang satu lagi telah membantu pihak yang lain itu dalam
kecemasan.
Jika ini benar-benar berlaku nanti, itulah ‘solidarity’ atau 'solidaritas' dalam ertikata yang
sebenar.
2. Sepanjang tempuh musim perhimpunan ini, tiada sebuah pun kedai makan
di tempat saya yang tuan kedainya pasang saluran tv yang ada siaran langsung
perhimpunan ini. Saya ada bertanya mengapa tak pasang siaran itu? Ada tuan
kedai yaang jawab, ‘tak minat tok wan’. Ada juga yang jawab, ‘kecek hak tulo
jah genak2 taon, kito hak sesak ni mintak zink sekeping pun takleh’. Ada juga tuan kedai yang lain menjawab ‘tak
faham tok wan, gapo nyo duk sarah, serabut’
Itu jawapan oleh tuan-tuan kedai yang saya sudah lama kenal sebagai
orang-orang UMNO di tempat saya. Kalau tuan kedai ialah orang PAS, sudah
tentulah saya tidak payah bertanya.
Perkembangan ini menunjukkan bahawa apa yang diperbincangkan di
Perhimpunan Agung tidak mendapat perhatian dan sambutan di luar walaupun oleh
orang-orang UMNO sendiri. Mana kedai yang ada tv pun, tuan kedainya lebih suka
membuka rancangan lain di saluran lain yang tidak ada siaran langsung
perhimpunan agung.
Saya yakin barisan kepimpinan tertinggi UMNO di Kuala Lumpur tidak
menyedari keadaan ini. Mengapa perhimpunan tidak diminati oleh orang-orang UMNO
sendiri di kampong-kampong seperti Semerak ini sepatutnya menjadi sesuatu yang
perlu diambil perhatian. Walau bagaimana pun, bagi saya kepimpinan tertinggi
tidaklah juga boleh dipersalahkan. Yang sepatutnya dipertanggungjawabkan ialah
barisan kepimpinan diperingkat Bahagian dan Cawangan. Merekalah yang
menyebabkan minat orang ramai terhadap UMNO menjadi semakin hari semakin pudar
dan luntur. Sikap sombong dan angkuh serta tidak mahu mendekati orang ramai
untuk meninjau masalah mereka tidak dijadikan amalan kecuali apabila tiba musim
pemilihan parti dan pilihanraya sahaja. Di tempat saya, masih ada pun yang merungut
bahawa mereka belum lagi mengenali wakil rakyat DUN ini sampai sekarang kecuali
mendengar namanya sahaja walaupun PRU13 sudah lama berlalu.
No comments:
Post a Comment